Gedichten

[p. 29]

Politiek

[p. 31]

Op de prent waarop het vertrek van de koning van Scheveningen naar Engeland is afgebeeldaant.

Der Britten vloot had hare ankertand
gehecht niet ver van 't Scheveningse strand,

doch niet gelijk voor dezen,

toen 't parlement door averechts gebied
op onze kust de bloedvlag waaien liet,

maar in een ander wezen:

om Karel, om haar wettig heer en hoofd
(die van zijn troon en kronen was beroofd)

weer in zijn rijk te brengen,

waar het geweld gebruld had en gewoed,
het recht verkracht en veel onschuldig bloed

door beul en bijl doen plengen.

De koning stijgt dan in Den Haag te paard,
waar hem de Leeuw (die pijlen voert en zwaard),

waar oude bondgenoten

een wijl voorheen hem heerlijk haalden in,
waar hij met vreugd ontmoet wordt en met min

door kleinen en door groten.

Hij geeft zich voort op weg naar Schevening.
De landzaat is te been, de vreemdeling,

de burgers en de boeren:

't volgt al, of is vooruit of onderweeg;
de dorpen, 't land, de steden lopen leeg,

't is al in repp' en roeren.

Hij komt aan zee, daar 't krijgsvolk aan de kant
staat in 't geweer en het kanon geplant,

waar 't strand en oever krielen

[p. 32]

 

van mensen, en het hoog gebergt en duin

 

bezeten is tot boven op de kruin

30

met honderdduizend zielen.

 

 

 

Hij scheidt van land: men brengt hem naar het boord,

 

Een groot gejuich wordt onder 't volk gehoord.

 

De grove stukken spelen;

 

de ruiterij, de schutter en soldaat

35

geleiden hem, terwijl hij henen gaat

 

met zang van minder kelen.

 

 

 

Hij raakt aan boord. Een vrolijk scheepsgeschreeuw

 

rijst door de lucht, elk bootsman is een leeuw,

 

en tot een vreugdeteken

40

wordt het kanon door de gehele vloot,

 

nadat hij was geklommen uit de boot,

 

meermalen aangesteken.

 

 

 

Het aardrijk dreunt, de zee staat in een vlam

 

en nu zo wordt, eer nog de avond kwam,

45

het anker opgewonden.

 

Zij kiezen zee. God geev' hun goede spoed

 

en neme voorts de koning in behoed

 

en breng' hem binnen Londen!