Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt

Den Cxl. Psalm.

MYn Heer, mijn God, wilt my bewaeren
Voor mannen, boos van aerd en daed,
Voor schalcken en geweldenaeren,
Voor al wat nae mijn leven staet.

2 Voor luy die alle quaed bedencken
En boosheyd in haer herte broen
Om den onschuldigen te krencken
En hem den oorlogh aen te doen.

3 Geen basilisck, geen draeck, geen adder
Is so vol doodelijck fenijn,
Geen slange ten bederve radder
Als haer vergifte tongen zijn.

4 Bewaer my voor der boosen handen,
Behoed my voor den Dwingeland,

[p. 383]

 

Die haer gewelt te saemen spanden

 

Om my te helpen van een kant.

 

 

 

5 De trotse soecken my te worgen

 

In stricken heymelijck geset,

 

Haer gaerens hebben sy verborgen

 

Om my te vangen in haer net.

 

 

 

6 Wat raed om dit gevaer t’ontspringen?

 

Ick roep tot u: o Heere, laet

 

Mijn suchten door de wolcken dringen

 

Dat uyt mijn bangen boesem gaet?

Pause.

7 O God, gy waert mijn schilt voor desen,
Gy waert mijn troost ter droever tijd,
Gy plagt de kracht mijns heyls te wesen,
Mijn hulp ten dage van den strijdt.

8 Lijd nu oock niet, dat boose menschen
Haer lust in mijnen val versaen;
Belet den uytslagh van haer wenschen
Dat sy met schanden henen gaen.

9 Het hooft van die, die my benouwen,
Die proeve zelfs’t vergiftigh zop
Dat my de valsche lippen brouwen,
Haer vloeck keer’ op haer eygen kop.

10 Schud koolen over hen die glimmen,
Wilts’ in een vyer-poel doen vergaen:
Een poel, daer niet is uyt te klimmen
En daer men niet weer op kan staen.

[p. 384]

 

11 Geen valsche tongen kunnen duyren:

 

Oock werdt verdreven een Tyran

 

Van onderdaenen en gebuyren,

 

Dat hy ’t in’t land niet harden kan.

 

 

 

12 So weet ick, en het sal gebeuren,

 

Dat hoogh-moed koomen moet ten val:

 

Dat God van die hier moeten treuren

 

De saeck wel haest uyt voeren sal.

 

 

 

13 Dan sullen voor u alle vroomen,

 

Voor wien gy tradt in het gericht,

 

Met lof en danck ten offer koomen

 

En woonen voor u aengesicht.