Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt

Den Cxlj. Psalm.

ICk roep tot u om hulp te krijgen,
Haest u, o Heer, nae mywaerts toe;
Als ick tot u mijn klachten doe
Bid ick dat gy niet langh wilt zwijgen.

2 Mijn stem sy tot uw Throon geresen
Gelijck een soeten offerhand:

[p. 385]

 

Als reuck-werck dat des avonds brand

 

So moeten mijn gebeden wesen.

 

 

 

3 Bewaer mijn mond, om niets te spreken

 

Dat my of mijnen naesten schae,

 

Noch yets uyt mijne lippen gae

 

Dat yemands naem of eer mocht breeken.

 

 

 

4 Mijn hert en werde noyt bewoogen

 

Met goddeloosen om te gaen:

 

Noyt laet’ ick my van sulcke raen

 

Tot lust, of daed, die niet en doogen.

 

 

 

5 Ick sal het voor een weldaed achten

 

Als een rechtvaerdigh man my slaet:

 

So hy my straft om eenigh quaed

 

’t Is als een salf van goede krachten:

Pause.

6 ’t Sijn slaegen, die geen wonden maecken:
’t Is straffen, maer ten doet geen pijn:
Self mijn gebed sal voor haer zijn
So sy in zwaerigheyd geraecken.

7 Mijn vyand, om hem niet t’ontglippen,
Houdt het geberghte vast beset,
Daer hy op alle passen let,
Schoon noyt yets quaeds quam uyt mijn lippen.

8 Als een die klooft en houwt in stucken,
Meynt hy te koomen op ons af
Om, eer wy raecken in het graf,
Ons levendigh van een te rucken.

[p. 386]

 

9 Maer gy, o Heer, zijt mijn betrouwen.

 

Mijn ziel en werde niet ontbloot

 

Van uwe hulp: want in den nood

 

Heb ick my steeds aen u gehouwen.

 

 

 

10 Wilt my voor ’t net en blinde gaeren

 

Van alle die my onrecht doen

 

En tegen my als leeuwen woen

 

Door uwe rechterhand bewaeren.

 

 

 

11 Behoe my voor haer valsche stricken,

 

En geef, dat al dat boose rot

 

Dat met uw Godheyd houdt de spot

 

Daer koome selver in te sticken.