Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 366]
| |
 In rust en vree, door eenen geest gedreven!
Sulx is so aengenaem en soet
Gelijck den reuck des eedlen balsems doet;
Des balsems, die op Arons hooft gestort
In baerd en boord geroocken word.
2 Der broedren vree is als de silvre droppen
Des frissen dauws op Hermons hooge toppen:
Als die op Zions bergen daelt:
Van wien het kruyd des nachts weer leven haelt
Dat by den dagh sijn topjes hangen liet
Die’t ’smergens weer geresen siet.
3 Want daer in vree de broeders saemen leven
Wil God sijn heyl en sijnen zeegen geven
En ’tleven tot in eeuwigheyd.
| |
***Geluckigh huys, daer broederlijcke vree
En liefde woont, en houdt geduyrigh stee:
Daer tweedracht noyt de broeders scheyt.
|
|
