Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen– Auteursrechtvrij
[pagina 312]
| |
2 Groot sijn de wercken van sijn hand:
Die daer in snuffelt met verstand
Die kan daer diepe wijsheyd haelen:
Sijn daeden sijn vol majesteyts,
Geen uyr of tijd, geen plaets of kreyts
Kan sijn gerechtigheyd bepaelen.
3 Sijn wondren heeft hy ons verklaert:
Die werden in ons hert bewaert;
Hy is barmhertigh en genaedigh,
Hy geeft hem spijse die hem vreest
En hem bemint met lijf en geest,
Oock houd hy zijn verbond gestaedigh.
| |
Pause.4 Gods volck heeft sijne macht verstaen
Als hy de heydnen op dee staen
En gaf haer land sijn’ uytverkooren;
Sijn doen is vol gerechtigheyd,
In’t geen hy wil en dat hy seyt
Is trouw en sekerheyd te spooren.
5 Sijn woord is waer in eeuwigheyd;
Hy heeft sijn volck het juck ontleyd,
Sijn volck, dat hy had uytgelesen;
So staen oock sijn verbonden vast
Die hy te houden heeft belast;
Sijn naem is heyligh en te vreesen.
6 Gods vrees’ is een heylsaeme saeck;
Wel hem die daer in schept vermaeck;
Sy is’t begin van alle wijsheyd.
| |
[pagina 313]
| |
Hy diese heeft is wel bedacht,
Waer in, voor diese recht betracht,
Een onverganckelijcke prijs leyd.
|
|