Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt

[p. 237]

Den Lxxxvij. Psalm.

IErusalem met haer verheven muyren
Staet op ’t geberght van Godes heyligheen
Hy achtse meer als andre Iacobs steen
En Zion mint hy boven haer gebuyren.

2 O schoone stadt, wat heerelijcker dingen,
Wat eer en lof werd van u niet vertelt!
Oock sal Egypt’ en Babel sijn vermelt
Onder’t getal van Gods verkoorelingen.

3 Van Philistijns, van Tyriers, van Mooren
Sal sijn geseyt (als Godes naem in’t end
Haer nevens u sal eenmael sijn gekent)
Oock dees’ en die sijn Syons ingebooren.

4 God selver is haer stichter en besorger,
Die seggen sal (als hy sijn oogh sal slaen
En over al de volckren laeten gaen)
De dees’ en die is oock een Syons borger;

5 O heylge Stadt, o Syon mijn beminde,
Mijns herten lust, het gae u eeuwigh wel,
By u sal vreughd van sangh en snaeren-spel
En overvloet van weelde sijn te vinden.