Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 222]
| |
 Met een vrolijck lijdt;
Helder, helder op
Uyt een volle krop
Iacobs God ter eere.
2 Heft uw Psalmen aen,
Laet den trommel hooren,
Doet het fleuytje gaen,
Slaet op harp en luyt,
Treckt de toonen uyt
Cijters en pandooren.
3 In de nieuwe maen
Steeckt de vreughd-trompetten,
Onse feest gaet aen,
’t Is de tijdt en stond
Om met hert en mond
Ons tot vreughd te setten.
4 Want in Israel
Onder ’t volck des Heeren
Is dit Gods bevel,
Des ist recht en reen
Dat sich yder een
Voegh na sijn begeeren.
5 Dese dagh dient tot
| |
[pagina 223]
| |
Een getuyge van de
Stercke hand van Godt
Die u maeckte vry
Van de slaeverny
In Egypten-lande.
| |
j. Pause.6 Daer ick, spreeckt de Heer,
Heb het juck geschoven
Van u hals wel eer,
En u heb verlost
Daer gy wercken most
In den tichel-ooven.
7 Israel, doe gy
In benaeutheyd suchte,
Doe men riep aen my,
Sprack ick uyt een wolck
En bewaerde ’t volck
Dat voor Pharo vruchte.
8 Ick heb u beproeft
Aen den stroom der twiste,
Daer gy waert bedroeft
Om dat gy in’t sand
Van het woeste land
Vocht en laevingh miste.
9 Doe ick seyde: hoort
Volck van my gekooren,
Luystert nae mijn woordt,
Past op mijn bevel;
Och, of Israel
| |
[pagina 224]
| |
Nae mijn stem wou hooren!
10 Laet geen andren Godt
Onder u doch weesen;
’t Waer met my gespot:
Doet geen dienst noch eer
Aen een vreemden Heer,
Wilt geen ander vreesen.
11 Ick, en anders geen,
Ben u God en Heere:
Doe gy hebt geleen
In het slaeven-huys
Heb ick u van’t kruys
Vry gemaeckt met eere.
| |
ij. Pause.12 Doet uw monden op,
Opent vry uw kaecken,
’k Sal u keel en krop,
En u buyck en maegh
(Hoe gescherpt en graegh)
Vol van spijse maecken.
13 Maer mijn volck was staegh
Tegen my aen’t meuyten,
Om te luystren traegh:
En in haer gemoed
Kon den overvloed
Genen wrevel steuyten.
14 Dies gaf icks’ oock op
Aen haer harde monden
| |
[pagina 225]
| |
En haer steege kop,
Om te setten gangh
Buyten toom, of dwangh,
So sy’t selfs verstonden.
15 Och had Israel
Lust in my gekregen!
Alle dingh waer wel,
Had mijn volck gehoort
Nae mijn wil en woord
En gegaen mijn wegen!
16 ’k Had gebracht eer langh
Haere weer-partyen
Tot den ondergangh,
En mijn hand gekeert
Met het zeegbaer zweert
Om voor haer te strijen.
17 Die mijn vyand sijn
Hadden sich begeven
Onder my, uyt schijn,
En den Isralijt
Had ick t’aller tijdt
Doen in weelde leven.
18 ’k Had haer door het best
Van den tarw doen groeyen
En met blom gemest:
Om haer sat te voen
Had ick honigh doen
Uyt de rotsen vloeyen.
|
|
