Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt

Den Liiij. Psalm.

O God, dien’t noyt ontbraeckt aen macht,
Wilt u tot mijn verlossingh spoeden
En door uw stercke hand behoeden,
Verschaft my recht: waer toe gewacht?
Ick bid, o Heer: bied gy u oor,
En sluytse niet voor mijn gebeden:
Ontfanght mijn klachten en mijn reden;

[p. 139]

 

 

Ick roep aen u, geeft my gehoor.

 

 

 

2 Want vreemde sijnder op de been

 

Om my te brengen om het leven,

 

Door bloed-dorst tegen my gedreven:

 

Doch gy, o God, op mijn gebeen

 

(Die mijne hulp en toevlucht zijt)

 

Sult my weer redden en beschutten;

 

Gy plagt mijn sijde t’onderstutten:

 

Doe nu, als in voorleden tijd.

 

 

 

3 Slaet mijnen vyand, maeckt hem voort

 

Die mijne daegen soeckt te korten

 

En mijn onschuldigh bloed te storten,

 

Verdelgt hem, Heere, nae uw woord.

 

Dan sal ick vry en wel gemoedt

 

Mijn ongedwongen offerhanden

 

Op dijn gewijdt autaer doen branden,

 

En loven u, want gy sijt goed.

 

 

 

4 Ghy sijt die my de handen bied

 

En helpt uyt doods benaeude banden,

 

Soo dat mijn oogh aen mijn vyanden

 

En haeren val een vreughde siet.

***

Een vreughde, die in mijn gemoedt
Een heylgen yver aen komt steken
Om eeuwigh van uw lof te spreken
Die my voor alle quaed behoed.