Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt

[p. 135]

Den Lij. Psalm.

WAt hebr gy noch uw roem te draegen
Van’t quaed dat gy my brout?
De Heere waeckt, en wendt de plaegen
Van dien, die hem betrout,
En hoe geweldigh dat gy zijt,
Gods goedheyd duyrt altijt.

2 Uw tongh is vol verraederyen,
Tot boosheyd scherp gewet
Gelijck een scheermes om te snyen
Dat eerst is aengeset;
Het quaed bemint gy meer dan ’t goed
En draeght een valsch gemoed.

3 Uw mond is afgerecht tot schenden,
Maer God, die alles weet,
Sal op uw kop sijn straffe senden,
Sijn hand is al gereet
Die u besoecken sal eer langh
Met wissen ondergangh.

[p. 136]

 

4 Hy sal u quaed tot quaed toe schicken

 

En roepen uyt het land;

 

De vroome sullen ’t sien, en schricken,

 

En lachen om uw schand,

 

En maecken vreughd en bly geschal

 

Om uwen zwaeren val,

 

 

 

5 En seggen: Siet, daer leyt die trotse,

 

Die God niet heeft vertrout

 

Noch wilde nemen tot sijn rotse,

 

Maer op sijn rijckdom stout

 

Verliet sich op sijn groote geld

 

En averrechts geweld.

 

 

 

6 Maer ick sal in het huys des Heeren

 

Staen als een groen olijf

 

Dien weer noch winden kunnen deeren

 

Maer houd sich recht en stijf.

 

’t Is God op wien ick my vertrouw,

 

’t Is God op wien ick bouw.

 

 

 

7 O Heer, u sal ick altijd loven

 

Want gy hebt het gedaen

 

Dat ick mijn vyand raeck te boven:

 

Mijn hoop sal op u staen,

 

Want gy bemint u volck, en doet

 

Uw gunst-genooten goed.