Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 122]
| |
 Want wy hebben stof.
Hy is vreesselijck,
Niemand sijns gelijck,
Niemand soo geacht
In gebied en macht,
Niet een Vorst soo groot
Op der aerden-kloot.
2 Hy heeft als een Helt
Onder ons gestelt
Veeler heydnen land
En ’t is sijne hand
Diese buygen doet
Onder onsen voet;
Hy is die, die voor
Ons erfdeel verkoor
Iacobs heerlijckheyd,
Die sijn Majesteyt
Hadde lief en waerd
Boven yet op aerd.
| |
[pagina 123]
| |
3 God vaert op met vreugd,
Alles is verheught,
Ter trompetten uyt
Komt een soet geluyt
Dat tot vrolijckheyd
Yders hert bereyd.
Daerom singht sijn eer,
Singt en singtse weer,
Want hy draeght de Kroon
En sit op den Throon
In sijn Koninghrijck:
Niemand sijns gelijck.
4 Neemt uyt al den lof
Onderwijsinghs stof:
Hy beheerscht het al
In het aerdsche dal,
En hy voert de Kroon
Boven alle Goon.
Vorsten, die gebien
Over land en lien,
Voegen sich te gaer
Tot den volcke, daer
Men Abrahams God
Dient nae sijn gebod.
5 Want sy sien dat hy
Hoogh in heerschappy
Alles stuyrt op aerd:
Dat hy schild en swaerd
Tegen wat sich roert
Sonder weerstand voert.
| |
***Dat sijn vaste stoel
| |
[pagina 124]
| |
Tegen al ’t gewoel
En der heydnen raedt
Onbewoogen staedt;
Dat by sijn gesagh
Niemand haelen magh.
|
|
