Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 125]
| |
 Die den alderhooghsten Kooningh
Heeft gekoosen tot sijn wooningh!
2 Daer ons sijn Stadt streckt tot een sterck
En onverwinlijck bolle-werck:
Want, siet, de Koningen die quaemen
En brachten al haer macht te saemen,
En, wat beurter van den tocht?
Naeulijcx hadden sy versocht
Eens de vestingh te bekijcken
Of sy gingen henen strijcken,
En verschrickt tot in haer zielen
Toonden haestelijck haer hielen.
3 Een anghst en bevingh hads’ omvaen
Als Vrouwen die in arbeyd gaen,
Of als de schippers die haer kielen
Sien van de Zee en storm vernielen.
Soo men’t ons verkondight had
Sien wy ’t self in Godes stad,
Die de Heer der Leger-schaeren
Voor verwoestingh sal bewaeren
Dat haer toorens en haer muyren
Mogen eeuwigh, eeuwigh, duyren.
| |
Pause.4 O God, uw gunst en al het goed
Dat ghy ons deed, en dat ghy doet,
Gedencken wy met danckbaerheden
| |
[pagina 126]
| |
Als wy ter Tempel sijn getreden.
Uwen naem werd wijd vermaert
Tot het uyterst van der aerdt,
En uw eer en roem die klincken
Soo ver alsser sterren blincken.
Heer, in al u doen en wercken
Is rechtvaerdigheyd te mercken.
5 Dat Sion sy verheught en bly,
Komt Iudahs Dochters, komt mee by
En helpt met ons de vreughd vermeeren
Om de gerichten onses Heeren.
Wilt rondsom om Sion gaen,
Telt de toorens dieder staen,
Slaet uw oogen op haer wallen,
Laets’ op haer palleysen vallen,
Dat door u de naegebooren
Haere schoonheyd mogen hooren.
6 Want onse God, en anders geen,
Is God in alle eeuwigheen,
Hy sal ons by-sijn en versellen
Tot dat de dood ons neer sal vellen.
| |
***Hy ist, die sijn Stad behoed
Voor gevaer en tegenspoed,
Hy sal altijd by ons woonen
En sijn vestingen verschoonen,
En soo langh wy sijn in’t leven
Sal sijn hand ons niet begeven.
|
|
