Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt

[p. 66]

Den xxix. Psalm.

KOmt, gy Princen, groot van macht,
Vorsten-kinders hoogh geacht
Hoogh verheven uyt het stof,
Komt en geeft den Heere Lof;
Komt met nederige zielen
In zijn Tempel neder knielen,
Doet op zijn Autaeren branden
Uytgelesen offerhanden.

2 Godes stem klinckt over al,
Over berg en over dal:
Door de wolcken en de locht,
Door het eyndeloose vocht
Van de Zee en woeste waetren
Doet hy zijnen donder klaetren:
Sijne stem is groot en machtich,
Vol van heerlijckheyd en prachtich.

[p. 67]

 

3 Rept hy maer: het boom gewas

 

Doet hy breecken als een glas:

 

Voor zijn stem is alles teer;

 

Hooge ceders raecken neer;

 

Spreeckt hy maer, en maeckt sich ruchtich:

 

Logge bergen werden luchtich,

 

Sirion en Liban springen

 

Als de dertle hockelingen.

 

 

 

4 Godes stem met groot geluyt

 

Drijft het vyer ter wolcken uyt

 

Dat het dorre Kades trilt

 

Met zijn bergen woest en wilt,

 

Dat sich de verschrickte hinden

 

Buytens tijdts van kalf ontbinden;

 

Sijne stem ontbloodt de wouden

 

Daer het Wilt sich plagh te houden.

 

 

 

5 Dies zijn Heylige Gemeynt

 

Van zijn teere sorgh omheynt

 

Spreeckt ter Tempel van den Heer

 

Sijner wercken lof en eer.

 

Hy ontsloot wel eer de wolcken

 

Dat verdroncken vee en volcken,

 

Oock sal hy in eeuwigheden

 

’sWerelds Richters-stoel bekleden.

 

 

 

6 Hy sal dien die op hem wacht,

 

Stercken met gewenschte kracht,

 

En die zijnen naem aenbidt

 

Stellen in gerust besit.

***

Hy sal met een milden regen
Van zijn goddelijcken segen

[p. 68]

 

Sijn verkooren volck begieten,

 

Datse vree op d’aerd’ genieten.