Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen– Auteursrechtvrij
[pagina 54]
| |
Hy geeft my gras in lieffelijcke weyen
En brenght my af na weelighe valeyen.
2 Hy maeckt my frisch en mijne ziele vroolijck,
Hy brenght my weer terecht, verdwael of dool ick,
Selfs in de nacht, wanneer de wolf komt loeren
Om hier of daer een schaepje wegh te voeren,
So vrees ick niet; ’kbetrouw my op zijn waecken
En op zijn staf, dat my geen quaed sal naecken.
3 Hy deckt mijn disch voor ’t oogh van die my haeten,
Hy salft mijn hooft uyt eedle balsem-vaeten,
Hy schaft my spijs in schootelen met hoopen
En doet van wijn mijn beecker overloopen,
Hy sal aen my zijn goedheyd staegh betoonen
En langen tijd sal ick zijn huys bewoonen.
|
|