Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 33]
| |
 Neem vlijtigh acht op mijn gebeeden
En onbedriegelijcke reeden;
Dat sich u oor tot mywaerts keer,
De saecke koome voor uw’ oogen
En al door-straelend aengesicht;
Ick schroome niet: spreeck in’t gericht
Wat waerheyd sy, en wat geloogen.
2 Ghy hebt gepeylt mijns herten grond,
En my doorsocht in stille nachten,
Ghy vond niet valsch in mijn gedachten
Die scheelden niet van mijnen mond.
En wat belanght der menschen handel
Ick wacht my, nae uw raed en woord,
Dat ick niet deel’ aen roof en moord,
Noch op der boosen wegen wandel.
3 Ick heb mijn voeten vast geset
Om niet te glippen op uw paeden,
Daerom soo ben ick niet belaeden
Dat ick sal wijcken van u wet.
| |
[pagina 34]
| |
Ick roep tot u in mijn gebeeden,
Verhoor mijn suchten sonder end
Die ick tot u ten Hemel send,
En wend u ooren na mijn reeden.
| |
Pause.4 Toon hoe sy u ter herten gaen
Die op u rechterhand vertrouwen,
Hoe ghy haer reddet uyt benouwen
Van die haer nae het leven staen.
Wilt over my uw sorge strecken
En als den appel van het oogh
My gaede slaen, en van om hoogh
Met uwe vleugels dicht bedecken.
5 Van’t godloos volck dat my omringht
En wil verwoesten en bederven
Bevrijt my, Heer, en doet hem sterven,
Mijn vyand, die my nu bespringht.
Sy spreecken trots om ons te quellen,
Sy sijn gemest en sat en vet:
Wy sijn omcingelt en beset,
Sy loeren om ons neer te vellen,
6 Gelijck een Leeuw des avonds laet
Het wout doet schriken met sijn brullen
En soeckt met roof sijn jongh te vullen
Dat noch niet uyt sijn hol en gaet.
Stae op, o Heer, komt hen te vooren,
En stootse neder tegen d’aerd,
Bevry mijn siele met uw zwaerd
En doets’ in haeren aenslagh smooren.
7 Verlost my van dat aerdsch gebroed,
| |
[pagina 35]
| |
De troetel-kinders van de wereld,
Die, sacht in zijd, besnoert, beperelt,
Gekropt met Geld en ydel goed,
Haer buyck en holle koffers vullen
Met voorraed en verborgen schat,
Soo dat haer kinders werden sat
En die nae haer noch koomen sullen.
8 Ick sal uw aensight schouwen aen
Als’t recht sal blijcken mijner saecken,
En als ick weder op sal waecken
Sal ick my met uw beeld versaen.
| |
***Ick laet de wereldsche geslachten
Hier wentelen in weeld’ en lust,
Ick bouw op u, en ben gerust
In’t geen ick heb van u te wachten.
|
|
