Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt

Den viij. Psalm.

O Heer, hoe groot is uwen Naem op aerden
Hoe heerelijck, hoe schoon, hoe hoogh van waerde,
Ghy maghtigh God, die uwe Majesteyt
Hebt boven ’t rond des Hemels uyt-gebreyt!

2 Ghy doet ons sien uw kracht uyt alle dingen,
Selfs uyt de mond der teere Suygelingen,
Op dat daer door de vyand van u roem

[p. 17]

 

Door schaemte rood zijn warre-geest verdoem.

 

 

 

3 Wanneer ick dan met aendacht kom t’aenschouwen

 

De Hemelen van uwe hand gebouwen,

 

De schoone Son, de wanckelbaere Maen,

 

De Sterren, die, nu op, nu onder, gaen:

 

 

 

4 Soo berst ick uyt, en roep met vollen monde:

 

Hoe is de Mensch by u soo waerd gevonde?

 

Wat is in hem dat u soo ver behaeght

 

Waerom ghy hem soo nae aen’t herte draeght?

Pause.

5 Ghy hebt hem maer een weynigh min verheven
Als d’Engelen die om uw Throone zweven,
Als ’t vlugge heyr dat eeuwigh by u woont,
Ghy hebt zijn hooft met eer en macht gekroont.

6 Ghy stelde hem te heerschen in de Landen
Selfs over al de wercken uwer handen,
’T is onder hem wat lijf en leeden roert,
Wat gaet of kruypt, wat vin of veeren voert.

7 Het schuwe wild, de runderen en schaepen,
En wat op’t velt zijn voedsel weet te raepen
Staet onder hem, en is het zijnen eysch,
Hy dient sich van haer wol, haer vel, haer vleysch.

8 Al wat de lucht en mensch vermaeckt met singen,
’t Ontelbaer heyr der gladde swemmelingen,
Staet onder hem, en lust hem bout of visch
Men schaft het hem en recht het op zijn disch.

[p. 18]

 

9 O Heer, hoe groot is uwen naem op aerde!

 

Hoe heerelijck, hoe schoon, hoe hoogh van waerde!

 

Ghy machtigh God, die uwe Majesteyt

 

Hebt boven ’trond des Hemels uytgebreyt.