Haerlemsche Duyn-Vreucht
(1636)–C.P. van Wesbusch–
Auteursrechtvrijin-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt
Stem: 't Ging een meysjen aen de kant.
Amarille.
ONghebonden Minne-lust
Soect gy dus mijn eer te krencken,
Hebt ghy niet ghenoegh ghekust,
Doe gy my de Mey quaemt schencken
Doen my Tyter gins en meer
Druckten in de Claev'ren neer.
Tyter.
Sacht wat hoor ick voor gerucht?
Hoor ick Amaril niet klaghen?
Iae sy ist, my dunckt sy vlucht,
Ick wil haer terstont nae-jeaghen;
Amarille, Amarill',
Beckjen staet een weynigh stil.
Amar.
Tyter ons verleden tijdt
Maeckt mijn zieltjen Minne-droncken
Tyter nu ghy by my zijt,
Voel ick weer mijn hart ontvoncken;
Plant noch eens de Meye-boom
Aen mijn Silv're Water-stroom.
Tyter.
Nu bevind' ick dat de Mey
Maeghden hartjes maeckt begeerig;
Daer mijn Nymphjen eertijdts sey:
Tyter wech! ick ben af-keerigh;
Seght sy nu (met bly ghemoet)
Tyter vry u Lusjes boet.
Boeten sal ick oock mijn lust,
| |
[pagina 67]
| |
Aen mijn lieve Amarillis,
Nu terwijl 't haer hartjen lust,
En haer graeghe zieltjes wil is;
Die geboden dienst versmaedt,
Wenschter om alst is te laet.
|
|