Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

Liedeken.

Stemme: Coridon ontsteecken.

SOetst' der Venus Nichjes,
Pronckjes van ons tijdt,
Die de Minne-plichjes
Onderworpen zijt:
Als ick u aenschouwe,
Kan ick mijn jonck hart
Van u niet onthouden,
Of ick leef in smart.

2 Lieve Toveresje,

Die mijn hartjen wondt:

[p. 54]

 

Sachte Meesteresje,

 

Maeckt my weer ghesont:

 

Hebt ghy my doen lyden

 

Met u lief aenschijn:

 

Ghy kondt my bevryden

 

Van de selve pijn.

 

 

 

3 Laet de soete tipjes,

 

Van u lieve Mondt:

 

Reycken tot mijn lipjes,

 

Maecken my ghesondt,

 

Met het Sap der Minnen

 

Dat u lipjes laedt;

 

Puyckjen der Goddinnen,

 

Komt my doch te baet.

 

 

 

4 Nu ick u ontmoete

 

Als een dienstbaer slaef,

 

Met eerbiedigh groeten,

 

Vriendelijck en braef:

 

Wilt mijn gunst niet weeren

 

Met een stuyr ghesicht:

 

Maer u tot my keeren,

 

Om voldoen u plicht.

 

 

 

5 Eyndicht doch mijn karmen,

 

Laet my dus niet staen:

 

Opent bijde armen,

 

Om my te ontfaen.

 

Suycker-soete Diefjen,

 

Veynst u niet voor mijn,

 

Want ghy zijt mijn Liefjen,

 

En ick weder dijn.

 

 

 

6 Sal't moghen beuren

 

'tGheen ick van u eys:

 

Soo staeck ick mijn treuren:

 

En ick wil mijn vleys,

 

Iae mijn ziel daer neven,

 

Tot een Offerhandt

 

V ten dienste gheven:

 

Siet daer is mijn Handt.

FINIS.