Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

Liedeken tegen de gulsighe dronckaerts,

Stemme: Nu jonghelinghen zijt ghy kranck; oft: Dat men nu eens van drincken spraeck.

HEy! soo daer niemandt singen en wil,
Kan ick my doch niet houden stil,
Maer sal gaen singhen overluyt,
T'oneeren van desen Droncken-smuyt:

[p. 53]

 

2 Nu Dronckaert gaet wat aen een sy,

 

Ghy stinckt nae 't Bier ghelijck een pry,

 

Voort, voort! eer ghy u Kallef hier laet:

 

T'sa! brenght het erghens op de straet.

 

 

 

3 Dus lange most den Beecker om gaen,

 

En 't Christalijntjen houden aen:

 

Op dees, of dies ghesondigheydt,

 

Tot datmen als een Swijn hier leydt.

 

 

 

4 Is dit ter eeren van onsen Prins?

 

Heeft die hier mee nu sijnen wins?

 

Is dit ter eeren van onse Feest?

 

Dat ghy hier leght ghelijck een Beest?

 

 

 

5 Neen, wilmen wat ter eeren doen:

 

Laet ons niet tot sulck drincken spoen:

 

Maer nemen elck Natueres maet,

 

En niet ghefet in overdaet.

 

 

 

6 Mach d'een een half, of heele Stoop,

 

Een ander mach't al overhoop,

 

En sal dees meugh-al stellen Wet

 

Soo wordt ghemeene-man besmet.

 

 

 

7 Hierom: ghy die hier zijt by een:

 

Drinckt elck sijn meugh, en weest te vreen,

 

Den Prins en soeckt gheen onbescheyt,

 

Maer alles goedt, in reed'lijckheydt.