Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

Liedeken.

Stemme: Wat mach Goossen, &c.

LOnckjes van mijn Harderinne,
Lonckjes van mijn Galathee:
Leeren my de rechte Minne,
Wysen my gheneucht en vree,
Duyden my hoe 'k met een bee:
Kusjes sal verwerven,
Van Me-vrou// die ick nou
Langher niet sal derven.

2 Noyt en wist ick van de Lonckjes

[p. 52]

 

Noyt en kend' ick dit playsier,

 

Noyt en wiest ick van de vonckjes

 

Die soo haest een dapper vyer,

 

In mijn hart ontsteecken (schier)

 

Dat ick sou versmachten:

 

Maer sy zijn// medicijn,

 

Waerdigh hoog te achten.

 

 

 

3 Lonckjes konnen my vermaecken,

 

Lonckjes zijn mijn levens lust:

 

Lonkjes strecken my een Baecken,

 

Op een langh-ghewenschte Kust:

 

Daer ick dan mijn Min (gherust)

 

Heenen laet laveren,

 

Lonkjes bly// van ter sy',

 

Konnen ons wat leeren.

 

 

 

4 Lonckjes konnen wel wat segghen,

 

Schoon de mondt ghesloten staet,

 

Lonckjes konnen oock uyt-legghen

 

Of een Maeght u draghet haet:

 

Die met Lonckjes omme gaet

 

Kan gheen min verberghen:

 

Venus Wicht// haer ghesicht,

 

Tot dees min gaet verghen.

 

 

 

5 Princelijcke Lonck-Goddinnen:

 

Lonckjes hebben my gheleert,

 

Waer ick vry soud' moghen minnen,

 

En wie sich tot minnen keert,

 

Die my Lonckjes heeft vereert,

 

Sal ick weer vereeren,

 

Een Iuweel// soet en eel,

 

Tot haers lofs vermeeren.