Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

[p. 51]

Liedeken.

Stemme: La Royale: oft Juffrou, als ick u deucht, &c.

EY! wackere Nymphjen hoogh van waerden,
Die my helaes! mijn jonger hartjen treuren doet:
Ick bid u: wilt my tot Dienaer aenvaerden:
Laet varen wreetheyt, en komt u Minnaer te g'moet,
Die stadigh// weldadigh// sijn dienst u biedt.
Dus Liefjen// mijn Diefjen// en weygert het niet.

2 Of sommighe wondere viese dwasen,
(Die niet en soecken dan een Minnaers tegenspoet)
Staegh snorcken, krakeelen, snappen, en rasen:
En trout geen Krijgs-man, lieve Meysjen wat gy doet
Laet dese// doch wesen// en doet u sin;
Soet susjen// een kusjen// ontfanght doch uyt Min.

3 Wy sullen, dat sweer ick u by mijnder Trouwen,
Te weten, soo gh'u slaef en Dienaer gheeft ghehoor:
Een Hemel op Aerden, niet minder, bouwen;
Dees woorden Lief, eenmael laet klincken in u oor;
Maer haters// qua praters// wilt snoeren den mont,
Haer raden// werkt schade// tot aller stont.

4 Dus reyne Goddinne, puyckjen der Maeghden,
Die ick bemin, en al mijn leven minnen sal;
Of ghy my nu schoon door Klappers verjaeghen:
Noch soud' ick u minnen uyt reyne liefde boven al;
Hieromme// Mey-blomme// gedenckt aen een ding:
Alleene// 't vereene// van 't Meye TWEELING.

5 Princesjen, ick bid u: het veynsen laet varen,
V ooghjes getuygen dat ghy u selven pynicht seer;
Wilt my doch verblyden met 't vriendelijck paren,
So sal ic u dienen, met minder; maer steets meer en meer
Wat soo siet// niet noo biedt// u Rechter-handt;
Nu zijn wy// van pijn vry// gheen blyder in 't Landt.