Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

[Ongheluckigh mensch]

Stemme: Alijdschap van my, &c.

ONgheluckigh Mensch,
Waerom moet ick derven

[p. 41]

 

Al mijn hartjes wensch,

 

En dus henen sterven?

 

Sal ick frisse Maeght

 

Niet eerst moghen proeven,

 

Daer mijn hart nae graeght?

 

't Is om te bedroeven!

 

Wat of d'oorsaeck zy

 

Dat den Hemel my

 

Meer als and're doet te kort?

 

Of heb ick mijn Eer

 

Selver al te seer

 

Met den eersten aen gheport?

 

Dus mijn wensch te missen!

 

Dit gaet buyten gissen!

 

Eertijdts heb ick niet ghewilt;

 

Nu soud' ick wel garen

 

Met een Iongh-man paren;

 

Maer dien tijdt is nu verspilt.

 

 

 

2 Gae ick hier, of daer,

 

's Avondts om een luchjen:

 

'k Vind soo menigh Paer,

 

'k Sie soo menich kluchjen:

 

Hier-heen, by een Boom,

 

Staense soet en mallen;

 

Soo 'k wat verder koom:

 

Zijnder twee ghevallen;

 

Gunder in een Gangh:

 

Staense Wangh aen Wangh,

 

Trecken, stoeyen wel ghemoet,

 

And're in een Stoep:

 

Maecken gheen gheroep;

 

Maer het gaeter stil en soet;

 

Alle dese dinghen,

 

Doen mijn hart ontspringhen;

 

Hemel! dat ick niet en mach,

 

Oock (nae mijn begheren)

 

Soo eens dommineeren,

 

Voor mijn droeve stervens-dagh.

 

 

 

3 Savondts als ick waen:

 

Dicht mijn deur te sluyten:

[p. 42]

 

Hoor ick yemandt gaen:

 

'k Steek mijn hooft daer buyten:

 

Denckende: misschien

 

Sal 't een Vryer wesen,

 

Die nae mijn komt sien;

 

Maer met anghst, en vreesen:

 

Sie ick hem te moet:

 

En hy my dan groet:

 

Soo verquickt mijn graeghe hart;

 

Maer gaet hy soo voort:

 

Seght aers niet een woordt

 

Dan ghevoel ick nieuwe smart;

 

Droefheydt, en verblijden:

 

Somma, 't is al strijden

 

Dat ick hen aen elcken kant;

 

Als't dan is ghestreden:

 

Is't noch niet gheleden:

 

Droefheydt houdt de overhandt.

 

 

 

4 Doch: wat my gheschiet,

 

Of wat my komt pranghen:

 

Noch en kan ick niet,

 

Nae de Doodt verlanghen;

 

Denckende: ick sal

 

Noch in't eynd' gheraecken:

 

Aen Vroet, Wijs, of Mal,

 

Die my sal vermaecken;

 

Want in tijdt van noodt,

 

(By gebrek van Broodt)

 

Eetmen korsten van Pastey:

 

Soo daer beter quam,

 

Ick wel beter nam;

 

Maer 't en sal niet wesen: ey!

 

Want de Vryers jaghen,

 

Keurigh, haer behaghen:

 

En sy krijghen oock nae wensch;

 

Dus blijf ick verleghen,

 

Met het lastigh weghen

 

Van mijn Maeghdom; arrem mensch.

 

 

 

5 Sal en moet ick nou,

 

Dus verdrietigh leven:

[p. 43]

 

Daer ick garen sou:

 

My in d'Echt begheven?

 

Sal ick mijn Natuyr

 

Nae den Grave draghen?

 

Missen 't soet, en 't suyr

 

Smaecken al mijn daghen?

 

Maer het is helaes,

 

Vrucht'loos, wat ick raes:

 

't Zijn Casteelen by de Lucht:

 

Of een Palingh glat.

 

By den staert ghevat:

 

Of een Voghel in de vlucht.

 

Ick moet mijn bereyden,

 

Om van hier te scheyden:

 

Princen wilt doch soo veel doen:

 

En mijn Lijck vercieren,

 

Spaert gheen Lauwerieren,

 

Noch geen Maeghde-palmen groen.

FINIS.