Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

[p. 40]

Liedeken.

naer de Stemme: 's Nachts doen het blaeu, &c.

ALs Phoebus met zijn goude kruyn,
(Die alles gaet bespien)
Gingh dalen achter d'hooghe Duyn,
Daer ick hem niet kon sien:
Doen heb ick my in 't groene Woudt
Wat neer-gheleydt om slapen;
Cupido heeft hem haest verstout,
En quam my daer betrapen.

2 Ick dacht: ick wil my houden stil,
Om speuren sijn bedrijf:
Het Boefjen haestigh neder vil,
En kroop my neffens 't lijf:
Doen 't was gheleghen aen mijn zy,
Heeft 't Guytjen my doen schromen;
En door sijn slimme Tovery,
Een Nickertjen doen komen.

3 Met schoot ick op! en seyd': ho,ho!
Cupido u bedaert:
Ghy weet doch wel: ick hebt soo noo,
Dat ghy my dus vervaert!
Ey! siet hoe ick besturven ben,
En hoe mijn leden trillen!
Soo dat ick u nau meester ken,
Om my weer recht te stillen.

4 Doen heeft dat loose Guytjen weer
Een nieuw' practijck versiert:
Het leyd' zijn Tover-tuychjen neer,
En 't heeft sijn hooft verciert,
Met een ghevlochten Lauwerier;
Ghelijck Verwinners pleghen
Dat hy door't Nicker soete Dier
Mijn Maeghdom had ghekreghen.