Haerlemsche Duyn-Vreucht
(1636)–C.P. van Wesbusch– Auteursrechtvrijin-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt
[pagina 1]
| |
Stemme: Si tanto Gratose . Ofte: O schoonste personagie, &c.
KOmt Nimphjes u vermeyen,
In't soetst' des tijts, in 't groeyen van de blaetjes,
Besoeckt de soete Weyen,
Betreed met vreugt de lieve groene paetjes:
Pluckt Bloemkens af// die Flora gaf,
Van alderleye kleurtjes:
Want sy vervreughen// en den mensche verjeughen,
Met haer geurtjes.
2 Doet op u lieve Lichjes,
Om u vermaeck, en leven te aenschouwen:
Ey! siet waer Venus Nichjes
haer aen de cant, en in des Duyn onthouwen
Elck met sijn Lief// (tot Mins gerief)
Is vriend'lijck neer gheseten,
Om in verblyden// melancolijcke tyden
Te vergeten.
3 D'een stijght op d'Berghen kruynen,
Soet, twee en twee, om rollen weer beneden:
Een ander in dees Duynen
In 't Kransjes maecken, haeren tijdt besteden:
De derde singht// (dat lustich klinckt)
| |
[pagina 2]
| |
Met zijn Vriendin Musijcke:
Somma, 't vermaken// is hier in alle saken
Noyt 's ghelijcke.
4 Den Iagher in de Minne,
Sijn boogjen spant (quansuys) om 't Wilt te schieten;
En treft juyst mijn Vriendinne,
Van wien ic nau een kusjen mocht genieten:
Maer nu haer hart// met minnens smart
Dus vlammigh is ontsteecken:
Sal sy met reden// niet langher mijn gebeden
Weder-spreecken.
5 Soo ghy Haerlamsche Susjes,
Tot dit vermaeck, en leven zijt gheneghen:
Voldoet u graghe lusjes,
En worstelt niet tegen Natuyrs bewegen,
Treed aen de Rey// en wilt de Mey
Op-off'ren dijne kuertjes:
Springt uyt der hutten// verlaet het kluysig dutten
Met u Buertjes.
FINIS. |
|