Verzamelde gedichten

[p. 385]

Intaberna*

Ter taveerne waar wij drinken,
Mag de duivel met ons klinken,
Niets en niemand gaat ons aan
Waar de teerling rond blijft gaan.
Wat geschiedt in de taveerne,
Waar het geld rolt en de deerne,
Wie 't wil weten hoort maar aan,
Luistert wel, en zal 't verstaan:

Velen spelen, velen zuipen,
Velen bij de wijven kruipen,
Maar bij spelen en bij kozen
Verliest men vaak hemd en hozen,
Wint men hemd en hozen weer:
Dat's lots keer en tegenkeer,
Hier hoeft niemand iets te vrezen,
Bacchus zal ons keizer wezen.

Eerst dan, leve alle zwijnen,
Tweedens alle libertijnen,
Afgedwaalde kloosterbroeders,
Vrome zusters, dievenmoeders.
Zes, de christenen die hopen
Heil te vinden bij de stopen;
Zeven alleen die hen haten,
Acht, de zwervende soldaten.

Negen, de verkeerd bekoorde
Pelgrims uit al 's werelds oorden,
Tiendens alle varensgasten
En met wie ze 't geld verbrasten,
Twaalf de zondaars die flikflooien,

[p. 386]

 

Dertien voor hun lichtekooien,

 

Allen, voor den paus en koning,

 

Vult het glas, en vraagt verschoning.

 

 

 

Drinkt soldaten, drinkt dan papen,

 

Drinkt dan wijzen, drinkt dan schapen,

 

Drinkt dan vaders, drinkt dan zonen,

 

Drinkt dan maagden, drinkt matronen,

 

Drinkt dan dienaars, drinkt dan heren,

 

Drinkt wie boeten en boeleren,

 

Drinkt dan, zieken en gezonden,

 

Drinkt dan, keizers, drinkt dan, honden.

 

 

 

Drinkt dan knapen, drinkt dan wijzen

 

Drinkt dan blonden, drinkt dan grijzen,

 

Drinkt dan dieven en gerechten,

 

Drinkt dan, edelen en knechten,

 

Drinkt dan monniken, prelaten,

 

Drinkt dan, hoeren en castraten,

 

Drinkt dan wie het toe mag vallen,

 

Drinkt met uwe duizendtallen.

 

 

 

Zijn er honderd ook verdronken,

 

Er wordt nieuwe wijn geschonken

 

Enkel wie drinkt met de maat,

 

Die geneest van 's werelds kwaad,

 

Laat de nijders rustig bekken

 

En ons schelden Bacchusgekken,

 

Wie ons hoont die mag vergaan,

 

Op zijn kop het vat in gaan.