Verzamelde gedichten

[p. 297]

Sonnet

Bezit de rust, te midden van den strijd
En vraag u af waarom, en weet geen reden,
Tenzij 't is Gods geschenk, die u de vrede
Geeft in den donkeren en zwaren tijd.

Wie God vertrouwt, raakt geen vertrouwen kwijt,
Men lijdt niet veel, wanneer men heeft geleden,
Beproeving deelt ons vele krachten mede,
En leert ons rekenen met de eeuwigheid,

Niet met het uur. De wereld sta in vlam,
Die u en mij nog heden kan verteren;
Denk aan den herder en 't verloren lam;
Wie God genegen is wordt thuisgebracht
Uit de ergste nood, en als zo mocht keren,
In 't vaderhuis, ook in den diepsten nacht.