Verzamelde gedichten

[p. 295]

Droom in den oorlog

Ik lag te dromen in den koelen morgen,
Vermoeid van slapeloosheid en van zorgen,
Niet om mij zelf, maar om het vaderland;
Toen zag ik op de wolken, hand in hand,
Een rij van engelen, die blijde zongen,
En wist dat zij mij wilden troosten gaan,
Maar ik kon wat zij zongen niet verstaan,
Zodat de tranen in mijn ogen sprongen.

Daarvan ontwaakt hoorde ik nóg het zingen,
Ik haastte mij om uit het bed te springen
En om te zien, wie er zóng in mijn droom.
En op de straat, de groene Overtoom,
Zag ik een rij van kleine meisjes gaan;
Maar nu kon ik de woorden wél verstaan:
‘Ik heb u lief, mijn Nederland’, zij zongen,
Zodat de tranen in mijn ogen sprongen.