Verzamelde gedichten

[p. 286]

Op een glas, in den oudejaarsnacht 1945

Es war ein König, in Thule...

Ik heb een afspraak, dezen nacht
Met niemand, enkel met een glas,
Dat eens van mijne liefste was
Die slaapt het eerste jaar in 't gras,
En leven zal nog enkele tellen,
Helder en vol met lichten wijn
Met zoveel kleine schitterbellen
Als sterren aan den hemel zijn
Waaronder zij ligt, dezen nacht.

Kom glas dat mij zo dierbaar is,
Vol als het hart met droefenis,
Wees voor het laatst herinnering
Aan alles wat ik ooit mocht drinken,
Aan haar die 'k in het graf zag zinken:
God gaf mij de verandering
Dat 'k alle leed en licht van leven
In helderen verzen heb geschreven
Helder als gij zijt, lichten wijn.

Nimmer heb ik den smaak vergeten
Van haar met wie ik heb geweten
Tot stervens toe dorstig te zijn.
Ik drink op de engel van den dood
Die mij zal brengen waar zij is,
God schenke mij vergiffenis
En herstel uit de wilde scherven
De beker van de lafenis
Die 'k dit nieuw jaar hoop te verwerven.

[p. 287]

 

Ik drink op de engel van den dood

 

En ben bereid om thans te sterven

 

Nu 't hart en 't glas gebroken is.