Verzamelde gedichten

[p. 283]

Naschrift

Voor Anthonie Donker, c.s.

Met voeten moe tot bloedens toe gelopen
Toen ik een klein kind had dit vers gebracht
Keerde ik weer in den verlaten nacht,
Men moet elk vers met bloed en tranen kopen.
Maar in het allereenzaamst van den nacht
Gingen de sluizen van het duister open
En Gods licht was geweldig in den nacht.
Het duister week en zelfs het graf ging open
En niet alleen heb ik mijn dank gebracht,
Op mijne hand werd er een hand gelegd
En samen hebben wij mijn dank gezegd.
Nu denk ik het werd spoedig stervenstijd
En ben bereid. God kan mij niet meer geven
Waar zo de dood nederdaalt in het leven
Dan deze stem, in deze eenzaamheid.
En als Hij zegent mijn herinneringen
Wilt gij een stem verbieden om te zingen
Voor alle mensen die elkaar beminnen
Tot over 't graf gezegend in de zinnen!
Maar stil, wellicht dat gij het werktuig zijt
Om mij te heffen tot de eeuwigheid,
De beul, die maakt de wond des harten open
Voor 't bloed, waarmee men ieder vers moet kopen
Dan is het goed, en gij gebenedijd.