Verzamelde gedichten

(1970)–J.W.F. Werumeus Buning– rechtenstatus



[pagina 63]
Kristal Aartsengel, eerste vlam, die zong uw eigen sombere muziek is dit kristal de wereld niet wier werk en kracht aan u ontsprong? Kristal, subliem vuur, diamant, die in het duister der natuur zichzelf verlicht en helder brandt in fonkelende architectuur, Kristal, vroeg licht van het heelal alom de helderheid verwant, die met eenzelfde heimwee brandt in bloem en dier en mens en plant van ziel tot ziel, van ster tot ster... Uw eeuwige arbeid, Lucifer, die bevende in het eerste licht nog ademloos van Gods gezicht - o, engelen jammerlijk vergaan die hier in steen gebannen staan - werd neergestort tot dezen plicht te hoeden deze eigen vlam waarvan de ziel haar heimwee kwam. Haar heimwee, raadsel van de ziel, waar plotseling een glans in viel, dit fonkelen, de ziel bekend, die hierin Gods muziek herkent en hunkert naar haar element, De helderheid, vanouds verwant,
[pagina 64]
die in het eeuwig werken brandt van ziel tot ziel, van ster tot ster al stervende en eenzamer. Kristal, muziek van het heelal, gevallen licht, verloren vlam, o, land, waarvan ons leven kwam, kristal, melodieus heelal. De ziel, die sliep, zingt overal opnieuw muziek, haar element, subliem licht, overal herkend: kristal, muziek van het heelal heelal, melodieus kristal.