t'Vermaeck der jeught

Sangh Tot Cupido.

Op de voys: Daer ick laest om vermeyen was, Buyten de stadt int groene gras, gras, gras,

O Cupido u swaren brant,
Comt my beroven, mijn verstant, Want vant

[p. 119]

 

Stercke vier der minnen

 

Verlies ick mijn sinnen,

 

t’Welc mijn hert van binnen// spant.

 

 

 

Waerom bent ghy my dus perty,

 

Dat ghy my brenght in slaverny: sy my

 

Sal gheheel bederven

 

En pijn’lijck doen sterven,

 

Sonder troost verwerven// bly.

 

 

 

Want die ghy my te minnen raet,

 

veracht geheel mijn clacht en praet: t’quaet saet

 

Vande nyders schadich

 

Looftse onberadich,

 

Dies sy my versmadich// haet.

 

 

 

Maer soo ghy uwe schichten swaer

 

Wout senden in het hert van haer, daer naer

 

Soud’ ick my verblyden:

 

Want uyt medelyden

 

Zouse my bevryden// claer.

 

 

 

Daerom verandert uwen sin,

 

En wilt doorwonden mijn vriendin, in min

 

Laet haer herte woelen,

 

Op dat sy mach voelen,

 

Hoe ick te vercoelen// bin.

Verkiest het Beste.