t'Vermaeck der jeught
(1612)–Boudewijn Jansen Wellens– Auteursrechtvrij
[pagina 111]
| |
Op de wijse: Adieu Nymphe, De se boys.EErtijdts was ick in weyn
Door eerbaer liefde reyn,
Van een schoone kersouwe:
Maer nu ben ick bevrijt,
Tot mijn benyders spijt,
Van liefde vol ontrouwe.
Dat liefde maeckt verdriet
Wil ick missaken niet,
Daerom ick die wil schouwen,
En houden my gherust,
Want ick heb niet meer lust
Na liefdevol ontrouwen.
Heb ick te seer ghemint,
Anders ben ick ghesint.
Adieu alle benouwen,
Ick scheydt van u soo fijn:
Want noyt het herte mijn
Socht liefde vol ontrouwen.
O vryheiyt soet jolijt,
Waer door ick werdt verblijt,
Wilt u nu heel ontfouwen:
Verheucht nu vry mijn hert,
t’Welckt was in groote smert,
Door liefde vol ontrouwen.
Doen ick soo was ghesint
Door liefde gans verblint,
Waer ick altijt in rouwen,
Tot alle clappers spot:
Maer nu houd ick de sot,
Met liefde vol ontrouwen.
Door quade clappers keer
Mijn liefde leydt ter neer,
Ick laet die heel vercouwen,
Al is mijn lief present,
Van haer blief ick ghewent,
Om liefde vol ontrouwen.
Prince.
Prince die minnen gaet:
V selver wel beraet,
Wilt quade tonghen schouwen.
Met maten liefde voet,
En peynst in u ghemoet
Op liefde vol ontrouwen.
C. M. V. |
|