t'Vermaeck der jeught

Liedt.

Op de wijse: Godt groet u lief, mijns sinnen Medecijn.

O Vreuchdenrijc// Franeker schoon prieel,
Een suyverlick// en costelick Iuweel
Is in u uyt-ghelesen,
Dat ick gheheel bemin:
Ick meen mijn lief ghepresen,
Vercooren in mijn sin.
Noyt creature// sach ick soo pure,
Mijn rechte Medecijn
Is sy, t’allen termijn.

Spijse noch dranc// can my vermaken niet.

Der snaren clanck// ick nu gheheelijck vliet.
Haer sangh en eerbaer wesen:
Haer Amoreus ghelaet,

[p. 108]

 

Moghen alleen ghenesen

 

Mijn herte disperaet.

 

Van rouw ick sterve// moet ick haer derve,

 

Onder des Hemels Troon

 

Spant sy int hert de croon.

 

 

 

Venus is schoon// boven Pallas geacht,

 

Stont sy ten thoon// sy zouden zijn veracht:

 

Want vray en net van leden

 

Is mijn liefken serteyn,

 

Curagieus int treden,

 

Ghelijck Diana reyn.

 

Soo menich reise// ick om haer peyse

 

Verandert my mijn bloet,

 

Al door der liefden gloet.

 

 

 

Waer ic een Heer// hebbende Cresi schat.

 

k’Soud’ even seer// dat reyn maeghdelick vat

 

Eeren, sonder ophouwen:

 

Want sy my helpen mach,

 

Die ben in doots benouwen,

 

En suchten nacht en dach.

 

Naer haer soo trachten// al mijn ghedachten.

 

Ick lijd verdriet en pijn,

 

Dat ick van haer moet zijn.

 

 

 

Prince.

 

Prince, sy is// mijn gheneuchten Iolijs,

 

Ick segh ghewis// mijn aertsche paradijs.

 

Och mocht ick troost verwerven!

 

Soo soud’ mijn smert en pijn

 

Versoeten, als Conserven,

 

In al soo cort termijn.

 

Om haer alleyne// sucht ick serteyne.

 

Naest Godt ick haer begeer,

 

In deught en rechter eer.