t'Vermaeck der jeught

Liedt.

Op de wyse: Vande, Engelsche Fortuyn.

Schoonlief en mach
V hert beweghen niet,
Mijn swaer gheclach,
En woorden vol verdriet,
Och! nempt toch acht
Op mijn hert vol torment,
t’Is in u macht:
Eenich solaes my sent.

V hert certeyn

Moet yser zijn of stael.
Of soo ick meyn:
Steenachtich hardt metael.
Want waert soo niet,
Ghy zout zijn ghemoveert;
Door t’swaer verdriet,
t’Welck mijn jonck hert torbeert.

Snachts alsmen plach

Te legghen in zijn rust,
Soo maeckt ghewach
In my t’vier ongheblust.
Ick neem den ganck
Naer u schoon-lief ontrent,
Daer maeckt gheclanck
Soo menich instrument.

Die sterren claer,

Die stralen vande Maen,
Schijnen voorwaer
Beweeght met my te staen:
Maer u ghemoet
Blieft altijts opstinaet,
Siet wat ghy doet
Schoon-lief, eert t’is te laet.