t'Vermaeck der jeught

[p. 98]

Liedt.

Op de wijse: Wt liefden siet// lijd ick verdriet.

MIjn gheest, mijn sin,
Mijn hert niet min
Hem nu heel gaet verblyden,
Om dat ick vry,
Mach comen by,
Schoon-liefken aen u zyden.

Aenschout den tijdt,

Die met jolijdt
Zijn vreuchde gaet verthoonen.
Laet nu ons tween,
(Mijn liefste reen)
Ons droefheyt eens verschoonen.

Rijp is de vrucht,

Door des Meys lucht:
De bloemkens delicate
Staen nu int velt
Seer groen ghestelt,
Wy sullen t’samen prate.

In huys bedroeft

Nu niet vertoeft,
Ontfanght der Meyen geure.
V Ieught seer fier
Tot u playsier
Bringht nu al buyten deure.

Aen merckt mijn hert,

Dat sonder smert
V liefde niet can missen.
Al in het groen
Zijdt ghy van doen,
Om droefheyts qual te slissen.

Vreucht brenght nu by

Met herten bly,
Voor elcken compangie.
V fris ghemoet,
V vryheyt vroet
Bevrijdt ons van inwye.

Aen u staet al

Int groene dal,
Om vreuchde te orbooren.
Sydy absendt,
Soo ist te endt:
Ons blijdtschap blieft verlooren.

Noyt soeter staet

Als uwen praet
Comt eens uyt volder herten:
Al watter is,

[p. 99]

 

Dat wort dan fris

 

Vrolijck al sondere smerten.

 

 

 

Comt voor den dach,

 

t’Voghels gheslach,

 

Laet ons dat gaen aenhooren.

 

V blyden gheest,

 

(Voor minst en meest)

 

Can alle droefheyt stooren.

 

 

 

Om u alleyn

 

Int groene pleyn

 

Ick my nu gae begheven.

 

Mijn vreucht, mijn sin,

 

Ick by u vin,

 

Door u paysierich leven.

 

 

 

Nu wil ick stoudt

 

Int groene woudt

 

Mijn liefd u gaen verclaren,

 

Wilt ghy slechs: want

 

Door liefden bandt

 

Ick met u wil vergaren.

 

 

 

Schoon-lief bemindt

 

Die u besindt

 

Gheheel heeft metter herten.

 

Wat ghy begeert,

 

Dat is my weert,

 

Al sout mijn sinnen smerten.

 

 

 

Thoont liefde, Lief,

 

Tot mijn gherief,

 

Verghelt mijn liefde trouwe:

 

Ick blief constant

 

Al met verstant,

 

Voor u mijn schoon kersouwe.

 

 

 

Eens om hem peynst,

 

Die niet en veynst

 

Zijn liefde u te tooghen:

 

Ick ben in ly,

 

Liefste perty,

 

Om u twee schoone ooghen.

 

 

 

Ick vind oock seer

 

Mijn sinnen teer

 

Tot u schoon maeght gheneghen.

 

V borstkens rondt,

 

V roode mondt,

 

Doen dick mijn hert bewegehen.

 

 

 

Prince.

 

Nobel Princes,

 

V inteles

 

Wort my van veel ghepresen:

 

Maer mijnen sin

[p. 100]

 

(Siet het wel in)

 

t’Behoort noch meer te wesen.

C. M. V.