t'Vermaeck der jeught
(1612)–Boudewijn Jansen Wellens–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Van Labure.IN mijnen grooten// noot
Roep ick cracht en ghewelt// ontstelt,
Comt wilt my stooten// doot,
Of laet my onghequelt// int velt,
Sult ghy// dus my
Vervolghen seer
Staegh in oneer,
O Conick heer
Wijckt van veer.
Want ick u niet begeer.
En wilt niet schenden// my
Die u noyt eenich leed// aen deed:
Wilt van my wenden// vry
Eer ghy mijn eer seer wreed// verdeed,
Ick sal// doch al
Mijn leven// siet
V gheven// niet,
Waer door gheschiet
V herdt verdriet,
Oft ghy my schoon eerbiet.
Steldt u te vreden// doch,
En laet vervolghen staen// voortaen,
t’Is meer als reden// noch
Dat ick sal u vermaen// afslaen,
Mijn naem// mijn faem
Die eerlijck bloeyt,
En deuchtlick groeyt
Niet af en snoeyt,
Noch uyt en roeyt
Hoe zeer u des oock moeyt.
Denckt O ghy wreede// Prins,
Hoe seer ghy altoos meucht// in deucht
Met goede reen, nae wins Vercryghen altijt vreucht// verheucht:
Maer laet// (dit quaet)
Vervolghen: want
Weest gheen Tyrant,
Dat Venus brant
V niet heel en ontmant.
|
|