t'Vermaeck der jeught
(1612)–Boudewijn Jansen Wellens–
AuteursrechtvrijOp de voys: Curante brande. of, Ick hebber een uytvercoren.EYlaes liefde u crachten// groot
Doen mijn hert schier versmachten// doot
| |
[pagina 78]
| |
Door een ghedeurich //pijn:
Maer mocht ick erven
Die ick moet derven,
Ick zoud niet treurich// zijn.
Die my dees pijne draghen// doet,
(Dat t’herte treurich claghen// moet)
Is van schoonheyt soo rijck,
Dat hier op eerden
(Hoe groot van weerden)
Niemant is haers gelijck.
Seer net alle haer leeden// zijn,
Haer tongh begaeft met reeden// fijn,
Gheeft een soo claren clanck,
Dat sy te deeghen
Elck can beweeghen,
Door haren soeten sanck.
Sy heeft twee bruyne ooghen// claer,
Waer door ick moet verhooghen// haer
Boven des Hemels licht:
Want sy mijn pijnen
Can doen verdwijnen,
Door haer vriendlick ghesicht.
Haer lipkes root Coralich// sacht,
t’Mondeke dat lojalich// lacht
Hout my door liefd in dwanck:
Wou sy mijn suchten
Toch eens doen vluchten,
Ick zoudt haer weten danck.
Dees schoonste der Godinnen// eel
Is weerdich te beminnen// veel,
Door haer zedich gelaet,
En vraey manieren
Die haer versieren,
Boven eenich sieraet.
Maer wat macht my toch baten// al,
Dat ick sonder aflaten// sal
Beminnen dese maeght,
Die t’ghenen tyden
| |
[pagina 79]
| |
Acht op mijn lyden
Hoe seer t’mijn mont haer claeght.
Verkiest het Beste. |
|