t'Vermaeck der jeught
(1612)–Boudewijn Jansen Wellens– Auteursrechtvrij
[pagina 32]
| |
Op de voys: Diana reyn, Die ginck om baden haer,EEn bloemke schoon
Wt Liefd ick minne// seer:
Mocht ick te loon
Crijghen Haer minne// weer:
Soo waer mijn hert
Bevrydt van smert,
t’Welck nu leyt in verseer.
Dees bloem expert
Daer ick nae tert
Is weerdich prijs en eer.
Haer Aenschijn claer
Blinckt als der sonnen// schijn,
Soo dat sy daer
Door heeft verwonnen// mijn
Hert ende sin,
Door rechte min
Lyd ick inwendich pijn.
Wou dees Godin
My senden, in
Dees Cranckt, een Medecijn.
Sy sou terstont
Tot haer verhooghen// sien:
Hoe dat mijn mondt
Haer met ghebooghen// knien
Zou dancken veur
Het groot faweur,
Dat sy my thoond, in dien
Mijn quale deur
Haer soete Geur,
Van my eens mochte vlien.
Apollo dijn
Cruyden, van Crachten// groot
Connen mijn pijn
Soo niet versachten// bloot:
Als wel can doen,
Een sachte soen,
| |
[pagina 33]
| |
Van haer mondeke root,
Waer mee sy voen
Can, en behoen
My van pijne en doot.
Prince,
Eerbaer Princes
Constich Meestresse// eel,
Liefste Matres
Wilt als Vochdesse// heel
V Dienaer vry
Ghebieden, hy
Sal tot u diensten veel
Bereydt zijn bly,
Want hy toch dy
Verkiest, voor t’Beste deel.
Verkiest het Beste.
Gheen Medecijn// des Minnaers pijn
Beter gheneesen// doet:
Dan als weer-Min// van zijn Vriendin
Hem wort beweesen// soet.
|
|