t'Vermaeck der jeught

Liedt.

Op de wijse: Cupido heeft doorschooten, etc.

VVIlt nu veer van my vluchten,
Droefheyt vol van torment.
Druck claghen ende suchten
In my neemt nu een ent.
Laet vreughde nu regeren
Mijn hert tot aller stont.

[p. 19]

 

Vreught is al mijn begeeren:

 

Vreught maeckt mijn hert ghesont.

 

 

 

Want die in schoonheyt puere,

 

Alleyn te boven gaet

 

Al aertsche creature,

 

My troostelijck by staet.

 

Door hare conversati,

 

En lieffelijck aenschijn,

 

O edel vrouw vol graci,

 

Ghy zijt mijn Medecijn.

 

 

 

Ick sal u niet begheven:

 

Ick blief altijt ghetrouw.

 

Ghy zijn mijn troost, mijn leven,

 

Op u ist dat ick bouw.

 

Voor u wil ick vergieten

 

Mijn bloet, sonder verdrach,

 

En oock den doot ghenieten,

 

Alst u behaghen mach.

 

 

 

Ghelijck Perseus machtich,

 

voor Andromedam schoon

 

Versloech het Monster crachtich,

 

Om te ontfanghen loon,

 

Soe sal ick lief ghepresen

 

Waghen, mijn lijf en goet,

 

Voor u bloem uytghelesen,

 

Die my verheughen doet.

 

 

 

Pyramus noyt soo minde

 

Thisbe de schoon kersouw.

 

Noch Troylus soo besinde

 

Presydam d’edel vrouw,

 

Als ick u e’el Princesse,

 

Wiens ghelijck ick noyt fant:

 

Ghy zijt mijn herts fortresse,

 

Mijn levens vreught playsant.

 

 

 

Door golven en Zee-baren.

 

Door rootsen onverfaert

 

Sal ick met Paris varen,

 

Onder Venus regaert,

 

Om vreughde te be-erven,

 

Van u Helena siet,

 

Iae liever wild’ ick sterven,

 

Dan dat ick u verliet.

 

 

 

Prince.

 

Princes ick moet nu scheyden,

 

En segghen goeden nacht,

 

En laet u niet verleyden

 

Van nyders onbedacht,

 

Ick hoop dat Godt sal gheven

 

Dat wy met vreughde groot

 

Eens t’samen sullen leven

 

Ghetrouw, tot inden doot.

C. M. V.