t'Vermaeck der jeught

[p. 6]

Clinck-Dicht.

Vande Ionghe Dochters int ghenerael, tot berispinghe der berispers: ende tot lof des lofvvaerdighen dichters. B. I. Wellens.

BErijmde Grijsaerts die van over vele jaren,

Om te berispen al, ghenomen hebt u vreucht,

Devvijl ghy min als niet, tot s’Ieughts vermaeck vermengt,

En voelt u Ieughtsche tijt, naer Lethes vliet ghevaren.

Vergeefs ghy dan al poocht, met u vervroren haren

Ons te benijden hier, al Het vermaeck der Ieught.

Spijt u, en die’t benijt: vvy houden het voor deught.

En nement aen in danck, van die’t ons deed vergaren.

Comt Nimphen , ras ter baen, laet ons met danckbaerheyt

Ontfangen ons Apoll’ , die hem nu thoont bereyt,

Ons Het vermaeck der Ieught, in moeders tael te bringhen.

Ons handen vvit en teer, laet hem vveder tot loon,

Van bloemen en LAVRIER, nu vlechten eenen croon,

Om zijn Poëtisch hooft daer mede vast t’omringhen.

Rein van sinne.