Den Auteur, aende Contst-Vroede.
Maet-Dicht.
COnst-vroede Dichters, die gaet recht der Musen weghen,
En die naer arbeyt veel, zijt op Pernass’ ghesteghen,
Ick bidd’ u dat ghy wilt aensien, de Liefd’ en Ionst,
Die mijn herte draeght tot de Rijcke reden const,
En dat ghy dancklick neemt, dit mijn seer slecht ghedichte,
Dat door de eerbaer liefd’, de lust tot conste stichte:
En oft ick hier, of daer, liep vande wech verdwaelt,
Ick bidd’ u dat ghy my, als vrient te rugghe haelt,
Met onder-wijsingh goet, om beter wech te thoonen,
Nae’t vreught-rijck Helicon, daer Musen Constich woonen:
Want hoe sal weten hy, oft hy recht gaet, oft mist?
Die noyt de rechte wech, naer Pallas Tempel wist.
Wat wonder salt dan zijn, dat ick mis in mijn treden?
Of dat ick niet bringh by, veel Const sin-rijcke reden?
Want ick heb my noyt in Castali vloet ghebaed:
Noch uyt claer Hengstebron, mijn dorstich hert versaed:
Noch Iovis Dochters my, en waren noyt seer gonstich,
Waer door ick wesen mocht, een aerdich Dichter constich.
Hoe sal ick mijden dan, het schand behaels ghedool?
Die noyt en heb gheweest, in Hesiodus school,
Om my door leeringh goet, tot wel dichten te wennen:
| |
Die’t misbruyck schuwen sal, moet eerst t’misbruyck wel kennen.
Nu soo ick my dan vind’, met wijsheyt min begaefdt,
Noch mijn Const-lievend’ hert, met Nectar niet ghelaefdt,
Soo wil ick wachten my, van veer of hooch te vlieghen,
Op dat ick my niet mocht, als Icarus bedrieghen:
Want soo’k my onderwond’, met een seer constich stof,
Hier te beschrieven recht, August’ oft Cesars lof,
Oft (onse Eeuvvs cieraet) Mauritzi cloecke daden,
k’Soud’ licht penn’ en verstant, met arbeyt overladen,
Dies ick als onbequaem, schuw sulcken arbeyt hier:
t’Voecht beter Mantuaen, Morijn, oft Batavier,
En my als leerlingh slecht sal t’lichste werck best voeghen,
Dies ick wil schrieven hier, t’gheen Venus sal ghenoeghen:
Want ick de daden cloeck van haren blinden zoon,
Met mijn ghedicht-ghesangh, hier stellen sal ten thoon:
En dat in eerbaerheyt, om droefheyt te doen staken,
Op hoope oft ick mocht de IEVGHT soo wat vermaken.
Dus comt dan soete IEUGHT, met dancbaerhheyt aenvaert,
T’Gheen ick tot u VERMAECK, en Vreught hier heb vergaert.
En of’t niet al waer goet, volght mijn Sin-spreucks verclaren:
Verkiest het best’er uyt, en laet het slimste varen.
Verkiest het Beste.
|
|
Auteursrechtvrij