[Stolpen]
STOLPEN, bedr. en onz. w., gelijkvl. Ik stolpte, heb gestolpt. Met eene stolp bedekken:
Niemand so slecht die 't licht ontsteken gaet,
Om 't selve dan te stolpen met een maet. H. d. Gr.
Onzijd.: Als maer 't gestaedig stolpen der golven overgaet. Westerb.
Auteursrechtvrij