[Stolp]
STOLP, z.n., vr., der, of van de stolp; meerv. stolpen. Verkleinw. stolpje. Anders stulp. Een hol verheven deksel, 't welk men over den haard, of andere dingen, henen stelpt: op eene steene stolp. Hooft. Eene glazen stolp. Bloemen onder eene stolp zetten. Volgens Kil. anders ook klocke, vierklocke. Van hier stolpen, bij Kil. evenveel, als stelpen. Zie voorts dit stelpen, en stulp.
Auteursrechtvrij