[Steenarend]
STEENAREND, z.n., m., des steenarends, of van den steenarend; meerv. steenarenden. Van steen en arend. Een arend, die op steenachtige bergtoppen nestelt, anders goudarend, en landarend, in tegenoverstelling van zeearend en vischarend: de steenarenden behooren tot de grootste soort van adelaren.