Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Stalmeester]

STALMEESTER, z.n., m., des stalmeesters, of van den stalmeester; meerv. stalmeesters. Van stal en meester. Een meester over eenen vorstelijken stal,

[p. 636]

die het opzigt over alle daartoe behoorende stalknechten en verdere bedienden, en over de daarin staande paarden en rijtuigen houdt: er hangt voor eenen Koning veel af van goede stalmeesters. Van hier stalmeesterschap. Zamenstell.: opperstalmeester, die het opper toezigt over al de gezamenlijke stallen van eenen vorst houdt, opperstalmeesterschap, enz.