Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Spoorbijster]

SPOORBIJSTER, bijv. n. en bijw.; zonder trappen van vergrooting. Van spoor en bijster. Buiten het

[p. 586]

spoor, het spoor missende: van gierigaarts, spoorbijster in hunn' loop. Poot.