Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Spijzigen]

SPIJZIGEN, bedr. w., gelijkvl. Ik spijzigde, heb gespijzigd. Evenveel als het bedr. spijzen. Van spijs voorzien, voeden: hoe vele hongerigen werden er niet door hem gespijzigd. Van hier spijziging. Voortdur. w. van spijzen.