Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Solderen]

SOLDEREN, bedr. w., gelijkvl. Ik soldeerde, heb gesoldeerd. Door middel van gesmolten metaal aan een

[p. 533]

hechten, of digt maken: die lamp is met koper gesoldeerd. Van hier soldeerder, soldeerijzer, soldeersel, soldeerstaal, soldering. Dit woord luidt bij Kil. souderen, fr. souder, eng. solder, ital. saldare.