Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Slooten]

SLOOTEN, bedr. w., gelijkvl. Ik slootte, heb gesloot. Met slooten doorsnijden: de droogmakerij wordt reeds gesloot. Slooten graven: hij is thans aan het slooten. Van sloot. Zie sloot.