Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Schutgevaarte]

SCHUTGEVAARTE, z.n., o., van het schutgevaarte; meerv. schutgevaarten. Van schut en gevaarte, bij Kil. schutgheveerd. Geschut, anders schietgevaarte; en geschiet: na een kortstondig schutgevaarte. Schutgevaarte houden.