Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Schuldeloos]

SCHULDELOOS, bijv. n. en bijw., schuldeloozer, schuldeloost. Van schuld en loos. Ontbloot van schuld.

[p. 421]

Ongehouden tot betaling van geld, of geldswaarde: mogt ik zoo schuldeloos kunnen blijven! Vrij van misdrijf, of deszelfs veroorzaking, en ongehouden tot deszelfs straf: 't schuldeloos bloed der talrijk' offerhanden. L.D.S.P. Hij gedroeg zich schuldeloos. Van hier schuldeloosheid.